MEET MUSIC MATTERS VOORZITTER KAM MAI TAN

KAM MAI | ‘010 is mijn liefde, mijn thuis, mijn hart. Ik zie Rotterdammers als familie. Van de oud-Rotterdammers als mijn oma, de Rotterdammers die vanaf de jaren ‘60 hier voor het eerst voet aan wal zetten waaronder mijn vader tot de nieuwste instroom die hier is komen wonen vanwege de goede ligging in de Randstad en alles daar tussen.

Tegen alle verwachtingen in is onze stad, zonder pretenties, uitgegroeid tot één van de meest populaire steden in de wereld. Er is noest werk en betrokkenheid in gaan zitten. Rotterdam doet me daarom denken aan ‘The Rose that grew from concrete’, een gedicht van Tupac Shakur.

Vorig jaar besloot ik me meer in te zetten voor de stad. Dit jaar kwam via via de vacature op mijn pad en sinds kort mag ik het team, Chantelle en het bestuur ondersteunen als voorzitter.

Net als Rotterdam heeft Music Matters zichzelf in korte tijd snel vernieuwd door goed naar zichzelf, de bewoners en behoeftes van partners te kijken. We varen een nieuwe koers, maar ons doel is en blijft helder. Alle kinderen en jongeren in de stad verdienen een gelijke kans om actief aan de slag te gaan met muziek.

In Rotterdam hebben we grote stappen gezet op het gebied van muziekeducatie op basisscholen, daar mogen we trots op zijn. Maar we blijven verder kijken en verder dromen. We moeten in Rotterdam bijvoorbeeld het aanbod voor jongeren na de basisschool verder verbeteren. Buiten schooltijd is het geen vanzelfsprekendheid dat kinderen en jongeren actief met muziek bezig kunnen zijn. Daar liggen kansen voor Music Matters.

Inclusie blijft voor ons een belangrijke ambitie. Verandering is een constante, ook voor onze stad. Er is geen eindstreep dus we moeten onszelf blijven uitdagen bewust open te blijven staan. Muziek is in zichzelf inclusief, maar actief te zijn met muziek, als amateur of op een professioneel niveau, is dat niet. Ik vind het bijzonder dat Music Matters de brug slaat tussen wens en werkelijkheid voor jong Rotterdam. Dat gaat niet alleen over muziek, maar ook over gelijkheid en participatie. En daar hebben we uiteindelijk allemaal profijt van.’